Bak şimdi bize

Ne farkimiz kaldiki elden

Sadece iki yabanci gibi 

Bir umudumuz yok yarindan

Biz beraberken ne hayaller kurardik.  

Küçük bahçeli bir ev,

Mutlu bir yuva kurardık

Şimdi ise sen yorgun

Ben kirgin,

Biz çaresiz

Ne güzeldi herşey seninle .

mutluyduk ya biz,

Kavuşuyoduk ya hani

Uzaktan iki evgili. 

Umutsuz,çaresiz ve yorgun.

Özlem diyer adımız olmuş sanki.

Seninle olsam.

Baksam gözlerine sebebsizce ağlasam.

Tutsam ellerinden sımsıkı sarılsam..

Ben her gece dua ediyorum.

Onun kokusuyla öliyim.

Dünyanın en mutlu insanı oliyim. 

Sensin benim dermanım.

Sabır bizim kaderimize özlemle ayni yazilmiş.

O kadar özlüyorum ki

Diyorum kendi kendime

GELECEK BİR GÜN.

Nasıl bir şey bilirmisin?

Her nefes alıp verişimde

Özlemin biraz daha işliyo içime.

Yeter ki gel bir gün.

Ben razıyım seninle her şeye.

Görsem seni karşimda.

O an unutsam şu fani dünyanın dertlerini.

Sen gel çünkü;

Ben sensiz her geçen gün biraz daha soğuyorum bu dünyadan.

Kalbim kuş gibi çırpınır oldu sensizlikten.

Gel artık.

Bak her gün bir adım daha yaklaşıyoruz ölüme.

Ömrümüz yeter mi ki 

Dünya gözüyle birbirimizi doya doya görmeye.

Tek bir isteğim var

Bir gün kokunu içime hiç geri vermiycek gibi çekmek.

HADİ GEL ARTIK...